Dzięki uprzejmości MovieScore Media mieliśmy możliwość zadania kilku pytań hiszpańskiemu kompozytorowi Victorowi Reyesowi, którego bardzo dobrze przyjęta muzyka z filmu Grand Piano niedawno miała swoją płytową premierę.

Trzeciego dnia 6. Festiwal Muzyki Filmowej działo się także sporo. Oprócz Wielkiej Gali na 10-lecie RMF Classic, którą bliżej przedstawimy w kolejnym artykule, byliśmy na dwóch konferencjach i mieliśmy możliwość porozmawiać bliżej z dwiema gwiazdami festiwalu. Oto nasza relacja.

Drugiego dnia 6. Festiwal Muzyki Filmowej rozkręcił się na dobre. Fani mieli możliwość uczestniczenia w konferencjach z gwiazdami Festiwalu: Alberto Iglesiasem i Donem Davisem, zaś wieczorem odbyły się dwa nietuzinkowe koncerty, poświęcone muzyce Ernsta Reijsegera i Valgeira Sigurðssona. Z racji obszerności materiału w tej części relacji zapraszamy do lektury naszych zapisków z dwóch awangardowych koncertów.

Drugiego dnia 6. Festiwal Muzyki Filmowej rozkręcił się na dobre. Fani mieli możliwość uczestniczenia w konferencjach z gwiazdami Festiwalu: Alberto Iglesiasem i Donem Davisem, zaś wieczorem odbyły się dwa nietuzinkowe koncerty, poświęcone muzyce Ernsta Reijsegera i Valgeira Sigurðssona. Z racji obszerności materiału w tej części relacji zapraszamy do lektury naszych zapisków ze spotkań kompozytorskich – było niezwykle ciekawie!

Twórca oprawy muzycznej stając przed zadaniem zilustrowania końcowego aktu filmu, nie raz i nie dwa musi opracować wcześniej i pogłowić się nad konspektem partytury, która poprzez rozwijanie swoich elementów, winna zafiniszować w podsumowującym tak film jak i samą muzykę per se finale(...)

"Na temat ograniczeń wynikających z filmowego obrazu, wiążących filmowych kompozytorów, stoczono już wiele debat, dyskusji i kłótni. Kompozytor filmowy zawsze był zwierzęciem filmu. To obraz, reżyser, producent wiązali mu ręce, byli ramą i klatką. Musiał zobrazować minutę i trzy sekundy jakiejś sceny, a potem wprowadzić na przykład swoisty 20-sekundowy "dżingiel"... Każdy z nich zna te historie i z niechęcią o nich wspomina(...)"

Muzyka z filmu Michaela Manna - cóż to jest? (...) Mieszanka mająca swoją własną specyfikę i konsystencję, niebanalne a "dopieszczone" wydania soundtrackowe mimo, że czasami nawet porażające eklektyzmem, nad wyraz spójne i stanowiące wydaje się jedną całość...

Muzyka jest w pewnym sensie według mnie troszkę schizofreniczna, ponieważ mamy tu do czynienia z powszechną tonalnością, smyczkowe tło na początku, fortepian w końcówce, także sekcje, które są bardzo atonalne, dysonujące, pozbawione jak gdyby ciążenia (...) mamy tu fragmenty w stylu post-modernistycznym dla scen z latającymi helikopterami, dużo elektroniki, o wiele więcej niż zwykle tworzę; również mamy tutaj strzępy Czajkowskiego, fragmencik "Der Rosenkavalier", kiedy wjeżdżają do Rouge City, który tak na marginesie był jedynym fragmentem muzyki, o który Kubrick poprosił, by Steven zostawił go w filmie. - John Williams o swojej pracy przy A.I.

Prezentujemy Wam kolejny odcinek naszych nieregularnych dyskusji o muzyce filmowej. Tym razem na warsztat wrzuciliśmy elektronikę i jej rolę w sztuce tworzenie muzyki pod obraz. Co więcej postanowiliśmy podyskutować w trójkę, tzn. Paweł Stroiński, Tomek Rokita no i ja - Łukasz Wudarski, czyli Wasi trzej muszkieterowie z dwóch różnych, aczkolwiek zaprzyjaźnionych portali. Może nasza rozmowa daleka była od porządku i każdy wprawny czytelnik znajdzie tu drobny chaos, to jednak nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło.

Druga część cyklicznej serii artykułów-dyskusji między Pawłem Stroińskim a Tomkiem Rokitą. Tym razem "na warsztat" wzięli serię Mission: Impossible. Poza tym rozmowa o najbardziej oczekiwanych partyturach roku. Zapraszamy!

Pierwszy z serii artykułów-dyskusji między Tomkiem Rokitą a Pawłem Stroińskim. Na czasie to dyskusja na temat najnowszych (i najbardziej oczekiwanych) prac, które się pojawiły na rynku. W dzisiejszym odcinku: Munich Johna Williamsa i The New World Jamesa Hornera.