Trevor Jones

Trevor Jones urodził się 23 marca 1949 roku w Kapsztadzie w Republice Południowej Afryki. Wkrótce potem jego rodzina przeniosła się do Wielkiej Brytanii. Od najmłodszych lat żywo interesował się muzyką. Rodzice, dostrzegając to, starali się stwarzać swojemu synowi warunki, by ten mógł rozwijać rodzący się w nim talent. Mając 17 lat zaczął uczęszczać do Royal Academy of Music, gdzie uczył się gry na fortepianie, organach, komponowania, orkiestrowania i dyrygentury. W latach 1970-1975 zatrudnił się w radiu BBC jako redaktor-recenzent utworów klasycznych. Zakończywszy pracę w BBC skierował się na uniwersytet w Yorku, podejmując dalsze studia muzyczne. W 1978 roku dostał się do Państwowej Szkoły Filmowej, gdzie zaczął kształcić się w dziedzinie muzyki filmowej, ucząc się równocześnie dalej na uniwersytecie w Yorku. Szkołę filmową skończył z bardzo dobrymi wynikami, mając na swoim koncie 23 partytury do szkolnych filmów, doświadczenie w dziedzinie produkcji i reżyserii muzycznej oraz montażu dźwięku. Ponadto, będąc na ostatnim roku stworzył muzykę do studenckiego obrazu, The Dollar Bottom, nagrodzonego przez Amerykańską Akademię Filmową za najlepszy film krótkometrażowy roku 1980. Od tej pory kariera Jonesa potoczyła się błyskawicznie.

Na przełomie lat 70-tych i 80-tych Trevor Jones ściągnął na siebie uwagę reżysera Johna Boormana, który poprosił go o napisanie 55 minut muzyki do jego najnowszego filmu, Excalibur. Muzyka ta miała być niejako uzupełnieniem dla wcześniej dobranych kompozycji klasycznych Ryszarda Wagnera i Karla Orffa. W 1982 roku Jones poznał Jima Hensona, który zatrudnił go do pracy nad oprawą muzyczną The Dark Crystal. Kila kat później, panowie ci spotkali się ponownie nad filmem Labirynt. Lata 80-te były czasem właściwego formowania się warsztatu kompozytora – epickiej muzyki orkiestrowej okraszonej eksperymentalną, ale umiejętnie dawkowaną elektroniką. Druga połowa tej dekady otworzyła pomyślny okres w karierze muzyka. W 1985 roku skomponował oprawę do mini-serialu Ostatnie Miejsce na Ziemi, za którą otrzymał swoje pierwsze wyróżnienie – nominację do Ivor Novello Awards. 4 lata później napisał score do filmu Alana Parkera, Mississippi w ogniu. Otrzymał za niego nominację do nagrody BAFTA. Prawdziwy sukces przyszedł jednak w roku 1992, kiedy Jones stworzył partyturę do Ostatniego Mohikanina, nominowanego w kategorii „najlepsza ścieżka dźwiękowa roku” do BAFTA i Złotego Globu. Coraz częściej napływające zza oceanu oferty zmusiły Jonesa do przeprowadzki. Wraz z rodziną zamieszkał w Los Angeles podejmując się pracy zarówno nad wysokobudżetowymi jak i mniej „hucznymi” produkcjami. Pobyt w Ameryce naznaczony był pasem kolejnych sukcesów. W ciągu zaledwie kilku lat stworzył wiele kompozycji, które docenili zarówno krytycy jak i słuchacze, między innymi do sensacji (G.I. Jane, Na krawędzi), filmów przygodowych (Liga Niezwykłych Dżentelmenów, W 80 dni dookoła świata), czy też komedii (Nothing Hill).

Jones dużo czasu poświęca również produkcjom telewizyjnym. Do najznamienitszych tytułów z jego filmografii należy zaliczyć 3 mini-seriale wyprodukowane przez telewizję Hallmark: Podróże Guliwera, Merlin (za którego otrzymał nominację do nagrody Emmy) oraz Kleopatra, a także paradokumentalny film dla dzieci, Dinotopia.

Trevor Jones stworzył ponad 90 partytur filmowych, telewizyjnych i balet Angel Heart- A Flaming Desire. Kilkakrotnie zatrudniany został do pisania koncertowych suit znanych ścieżek filmowych. Swoje kompozycje nagrywał z tak znakomitymi wykonawcami jak: London Symphony Orchestra, The London Philharmonic Orchestra, The Academy of St Martins in the Fields, The Medici String Quartet, The Gabrielli String Quartet, The Alberni String Quartet i The Endemion String Quartet. Ponadto pracował jako muzyczny asystent z Davidem Bowie, U2, Sinead O’Connor, Elvis Costello i innymi. Kilkakrotnie był członkiem jury BAFTA i Mercury Music Prize. Okazjonalnie organizował również warsztaty naukowe w Państwowej Szkole Filmowej.

NAGRODY:

ASCAP Award: