Your browser is not supported! Update your browser to improve your experience.

Jürgen Knieper

15 marca 1941
Łukasz Koperski | 21-04-2022 r.

Jürgen Knieper urodził się w czasach II Wojny Światowej, w Karsluhe, w południowo-zachodniej części Niemiec, niedaleko obecnej granicy niemiecko-francuskiej. Od dziecka przesiąkł muzyką, zwłaszcza klasyczną i poważną, z uwagi na fakt, iż jego ojciec Rolf był profesorem w konserwatorium muzycznym, zaś jego matka Adelheid była skrzypaczką w orkiestrze. Jako 7-latek zaczął uczyć się gry na fortepianie, natomiast później trafił do szkoły, w której nauczał jego tata. Co może dziwić, Knieper początkowo nie zamierzał poświęcić się profesjonalnie muzyce i przez 3 lata studiował na uniwersytecie w Heidelbergu, na wydziale matematyki. Nagłe problemy z obsadą krzesełka pianisty w studenckim kabarecie sprawiły, że Knieper powrócił do muzykowania i niejako na nowo odkrył, że tym właśnie chce się zajmować.

Przez jakiś czas pracował jako pianista w studenckim jazz-clubie „Cave” (pod nazwą „Cave 54” ten lokal istnieje po dziś dzień), po czym w 1965 roku wyjechał do Berlina, by studiować kompozycję na Akademii Sztuk Pięknych. Jednocześnie kontynuował karierę pianisty jazzowego w pubie „Old Eden”. Na początku lat 70. poznał młodego reżysera, Wima Wendersa, który zaporponował mu napisanie muzyki do swojego filmu pt. Strach bramkarza przed jedenastką. Tak rozpoczęła się kariera Kniepera w branży filmowej oraz wieloletnia współpraca z Wendersem. Dla tego reżysera kompozytor zilustorwał takie obrazy, jak Fałszywy ruch (za który otrzymał Niemiecką Nagrodę Filmową); Amerykański przyjaciel; Pokój 666; Lisbon Story a przede wszystkim najsłynniejszy, obdarzony bardzo emocjonalną, orkiestrową muzyką – Niebo nad Berlinem. Do najbarziej znanych obrazów innych reżyserów z muzyką Kniepera należą Grudniowa Panna Młoda (nominacja do Europeskiej Nagrody Filmowej), francusko-niemieckie Po Wojnie, amerykańskie W zakolu rzeki, czy wreszcie My, dzieci z dworca ZOO (gdzie jednak główną rolę odgrywały piosenki Davida Bowie). Niemieccy telewidzowie zapewne kojarzą muzykę Kniepera z seriali, takich jak nadawany od połowy lat 80. Lindenstraße, jak i wielu programów rozrywkowych telewizji ARD.

Z powodu kłopotów ze zdrowiem po 1999 roku Jürgen Knieper, mający na koncie około 80 ścieżek dźwiękowych, w tym wiele niewatpliwie interesujących i godnych uwagi, zrezygnował z pracy w przemyśle filmowym. Jednorazowy powrót nastąpił w 2008r., na prośbę pochodzącego z Iraku rezysera Abbasa Fahdela, dla którego niemiecki muzyk zilustrował melodramat L’Aube du monde.


NAGRODY:

Europejska Nagroda Filmowa

  • 1990 – December Bride (NOMINACJA)

    Nimiecka Nagroda Filmowa

  • 1975 – Falsche Bewegung
  • Recenzje

    Komentarze