Carles Cases urodził się w 1958r. w Katalonii, w niewielkiej miejscowości w pobliżu Barcelony. Muzyka towarzyszyła mu od młodych lat, a pierwsze kroki w kształceniu się w tym kierunku podjął na konserwatorium muzycznym w Manresie w klasie fortepianu i wiolonczeli, skąd wkrótce przeniósł się do bardziej uznanej szkoły w Barcelonie. Co ciekawe, kolejne kroki w muzycznej edukacji stawiał już nie tylko poza Katalonią, ale i poza Hiszpanią w ogóle. Wpierw była Akademia w norweskim Hastad, gdzie Cases studiował w zakresie harmonii oraz jazzu i fortepianu. Formalne kształcenie zakończył zaś w klasach kompozycji i orkiestracji na Instituto Superior de Arte w stolicy Kuby – Hawanie.
Jako muzyk udzielał się w różnego rodzaju zespołach i projektach. W 1974 roku założył grupę o charakterze folkowym, zaś w roku następnym na okres 3 lat dołączył do big bandu Luisa Roviry. W 1982r. założył własny kwartet (w którym występował jako wiolonczelista), specjalizujący się głównie w graniu muzyki innych autorów. Następnie były kolejno własna grupa jazzowa Blaumari (1986), przyłączenie się do fundacji Yehudi Menuhin Live Music Now (1988) oraz formacja Big Band Vic (1994), gdzie spełniał głównie rolę kompozytora, aranżera i dyrygenta. W tym samym czasie i później współpracował z wieloma artystami, np. z Marią del Mar Bonet, Georgesem Moustakim a szczególnie z Lluisem Llachem. Wielokrotnie pisywał muzykę do różnego rodzaju imprez i wydarzeń (choćby sportowych) w Hiszpanii. OD 2000 roku wykłada na Uniwersytecie Pompeu Fabra w Barcelonie a także prowadzi zajęcia w konserwatorium w Manresie, gdzie kiedyś sam się uczył.
Jego przygoda z muzyką filmową zaczęła się pod koniec lat 80., od pracy dla telewizji, skąd szybko trafił do kina. OD tamtej pory skomponował ponad 50 ścieżek dźwiękowych. Nierzadko można w nich odnaleźć wpływy jazzu a także ulubione instrumenty Casesa, czyli fortepian i wiolonczelę. Choć nie należy do tych najbardziej popularnych, wziętych, ani najbardziej nagradzanych (póki co nie zdobył nagrody Goya, a tylko dwukrotnie był nominowany) kompozytorów hiszpańskich, to jednak nie bez powodu, gdy wymienia się najlepszych współczesnych twórców filmówki z płw. Iberyjskiego, często wspomina się o Casesie. To twórca, którego prace prezentują właściwie zawsze przynajmniej solidny poziom i niezłą wartość artystyczną. Do najbardziej znanych soundtracków Katalończyka należą Eloise; Oviedo Express a także pochodzące z bardziej popularnych filmów: Bezimienni; Dagon; Ciemność.
Nagrody i nominacje
NAGRODY:
Toulouse Cinespana:
2008 – Oviedo Express
Barcelona Film Award:
2002 – Food of Love
Nagrdoda CEC (Círculo de Escritores Cinematográficos):
1994 – Havanera 1820
Nagroda na Peníscola Comedy Film Festival:
2001 – Anita no perd el tren
San Jordi Award:
2001 – nagroda za dotychczasową twórczość
NOMINACJE:
Goya:
2008 – Oviedo Express
1996 – El perque de tot plegat
Gaudí:
2010 – Eloise
2009 – Forasters
Silver Ariel:
2008 – KM 31: Kilómetro 31
Spanish Music Award:
2004 – Amor idiota
Barcelona Film Award:
2007 – Barcelona (un mapa)
Nagrdoda CEC (Círculo de Escritores Cinematográficos):
2001 – El portero