Alan Menken młodość spędził w miejscowości New Rochelle, w amerykańskim stanie Nowy Jork. Od dzieciństwa uczył się gry na instrumentach, głównie na fortepianie, później także na skrzypcach oraz gitarze i bardzo interesował się muzyką: począwszy od Beethovena czy Brahma, poprzez folk aż po rock’n’roll. W jego rodzinie wszyscy uwielbiali broadway’owskie musicale, także i Menken był wieloma bardzo zafascynowany. Choć wykazywał spory talent muzyczny, jak sam wspomina, nie znosił żmudnych ćwiczeń i znacznie więcej przyejmności sprawiało mu samodzielne obcowanie z pianinem, gdy mógł tworzyć swoje wariacje utworów i pierwsze kompozycje.
Choć w jego rodzinie najpopularniejszym zawodem był… dentysta (dentystą był ojciec Menkena, dziadek, wujek i ciotka), to jednak mając do wyboru studia medyczne lub muzyczne wybrał te drugie. Po ich ukończeniu na New York University, pisywał jingle, muzykę do różnego rodzaju przedstawień, grywał własne kompozycje w klubach a także akompaniował w szkole baletowej. Tam właśnie poznał swoją żonę – baletnicę o imieniu Janis, z którą obecnie ma dwie córki.
Przełomem dla Menkena było poznanie tekściarza Howarda Ashmana. To on wprowadził kompozytora w świat tego, co tak uwielbiał w dzieciństwie, czyli broadwayowskich musicali. Tutaj duet Menken-Ashman prędko zaczął święcić sukcesy, a największym był Little Shop of Horrors. W 1986 roku świat ujrzał filmowa wersja tego musicalu, a twórcy muzyki zdobywają swoją pierwszą oscarową nominację. To musiało zaowocować zainteresowaniem ze strony Hollywood. Menken i Ashman podpisali kontrakt ze studiem Walta i Disney’a i już w 1989 roku święcili gigantyczny sukces. Mała Syrenka nie tylko okazała się przebojem ale i przyniosła kompozytorowi dwa Oscary. Kolejne dwa odbierał po wspaniałej Pięknej i Bestii a następne za Alladyna. Niestety premiery tego ostatniego filmu nie doczekał zmarły nagle Howard Ashman. Zastąpił go Tim Rice, a już wkrótce Menken zaczął pracować z chyba najbardziej znanym disney’owskim tekściarzem, Stephenem Schwartz’em i ta współpraca przyniosła kolejny oscarowy dublet (za Pocahontas).
Był to niestety ostatni tak wielki sukces Menkena. Wprawdzie zarówno Dzwonnik z Notre Damme jak i Herkules przyniosły mu nominacje do Oscara, jednak ten drugi obraz okazał się finansową klapą i na dłuższy czas sprawił, iż Menken przestał komponować dla Disney’a. Tym bardziej, że era klasycznie rysowanych, rozśpiewanych baśni najwyraźniej dobiegła końca a Pixar i DreamWorks zaczęły dominować ze swoimi komputerowymi animacjami. Menken w 2004 roku wprawdzie powrócił, ilustrując dla Disney’a Rogate Ranczo, ale zauważyli to tylko jego najwięksi fani. Zdecydowanie efektowniejszym come-backiem była nawiązująca do disney’owskiej klasyki Zaczarowana z 2007r., która przyniosla kompozytorowi aż 3 nominacje do Oscara w kat. „Najlepsza piosenka”. Jednak ostatecznie Menken statuetki nie otrzymał.
Oprócz broadway’owskich i disney’owskich musicali i oprócz ilustrowania telewizyjnych rewii na lodzie, Alanowi Menkenowi zdarzało się pisywać tradycyjne filmowe ilustracje. Jednak splendor, fanów i sławę na długie lata dały mu przepiękne ilustracyjno-piosenkowe kompozycje do animacji Disney’a. To przecież z powodu tamtych ścieżek dźwiękowych Akademia zdecydowała o podzieleniu na kilka lat kategorii „Najlepsza muzyka” na „Original Dramatic Score” i „Original Musical or Comedy Score”, by poza Menkenem móc nagradzać także innych kompozytorów.
Strona nieoficjalna: www.alanmenken.info
NAGRODY:
Oscar:
Saturn:
Annie Award:
Złoty Glob:
Grammy:
Złota Malina – najgorsza muzyka:
ASCAP Award:
BMI Film Music Award:
NOMINACJE:
Oscar:
Saturn:
BAFTA:
Critics Choice Award:
Złoty Glob:
Grammy:
Złota Malina – najgorsza muzyka: