Uznany i nagradzany w Europie kompozytor, z pochodzenia Francuz (choć mieszany, jego matka bowiem była Greczynką, rodzice zaś poznali się i wzięli ślub w… Kalifornii), od paru lat konsekwentnie buduje sobie mocną pozycję w muzycznych światku Hollywoodu, co w ostatnich miesiącach zaowocowało znacznych przyspieszeniem jego kariery. Desplat na najbliższe lata zapowiada się niewątpliwie jako jedna z ciekawszych postaci gatunku.
Urodził się we Francji; tam też, w wieku pięciu lat, zaczął naukę gry na pianinie, a wkrótce również na flecie i trąbce. Dzięki szerokiemu dostępowi do amerykańskich filmów granych w paryskich kinach, Desplat mógł zaznajomić się z hollywoodzkimi konwencjami ilustracyjnymi. Jak sam mówi: ”Zostać kompozytorem muzyki filmowej było dla mnie wielką szansą. W moim przypadku sprowadzało się to do połączenia dwóch pasji: byłem muzykiem i flecistą, a młodość zawiodła mnie do kina, gdzie bez końca mogłem oglądać filmy.” Mając już podstawy wykształcenia, Alexandre zdecydował się na dalsze studia, tym razem w renomowanej paryskiej Conservatoire National Supérieur de Musique et de Danse, w Los Angeles natomiast odbył kurs orkiestracji pod okiem Jacka Hayesa. Komponował na boku, równocześnie pracując jako policjant. Pierwszym poważniejszym zadaniem dla Desplat było przygotowanie oprawy muzycznej do przedstawień wędrownej trupy aktorskiej. Potem, w wieku 21 lat napisał swoją pierwszą ilustrację do filmu krótkometrażowego, wkrótce zaś zaczął pracować na potrzeby telewizji. W międzyczasie zajmował się również aranżacjami piosenek pop.
Jego przygoda z szerokim ekranem zaczęła się w połowie lat 80-tych i na poważnie rozkręciła na początku kolejnej dekady. Umacniając swoją pozycję w rodzinnym kraju, współpracował z takimi francuskimi reżyserami, jak Jacques Audiard (z którym współpracował m.in. przy Patrz na upadających mężczyzn, Wielce skromny bohater, Na moich ustach, W rytmie serca), Patrice Leconte (Dziewczyna dla dwóch), Florent-Emilio Siri (Une Minute de Silence) czy Marion Vernoux (Love etc., Reines d’un jour, À boire). Miarą uznania dla jego pracy w Europie są dwie nominacje do Cezara i jedna statuetka, dwie nominacje do nagrody BAFTA oraz jeden Złoty Niedźwiedź na festiwalu w Berlinie.
Międzynarodowa kariera Desplat zaczyna się właściwie od głośnej Dziewczyny z perłą Petera Webbera, do której Francuz napisał efektowną i bardzo sprawną, dostrzeżoną przez krytykę i fanów partyturę. Niemniej jednak nowe sukcesy nie sprawiają, że Desplat przestaje interesować się pracą na potrzeby kina w rodzinnym kraju – w ostatnich latach można zaobserwować, że kompozytor stara się zachować równowagę między angażami w filmie francuskim, a hollywoodzkimi przedsięwzięciami. Niewątpliwie rok 2006 Desplat zapisać może jako najlepszy w swojej dotychczasowej karierze, głównie za sprawą dwóch ścieżek dźwiękowych: napisanej w zaledwie 3 tygodnie Królowej oraz Malowanego welonu. Za pierwszą z nich Francuz otrzymał swą pierwszą nominację do Oscara (przegrywając ostatecznie z Babel Gustavo Santaolalli), za drugą zaś – nagrodę Golden Globe. Biorąc pod uwagę rok wcześniejsze zwycięstwo w batalii o Cezara, można z pełną chyba odpowiedzialnością powiedzieć, że kariera Desplat zapowiada się bardzo obiecująco.
”Wciąż nie dostałem tutaj nagrody, więc czeka mnie jeszcze długa droga! Maurice Jarre miał trzy, Michel Legrand dwie lub trzy [trzy – M.Ł.]. Yared ma jedną. Więc muszę jeszcze troszkę popracować. – mówił jeszcze niedawno Desplat, który teraz pochwalić się może zdobytym Złotym Globem. Francuz nie ukrywa sympatii dla muzyki dawnych mistrzów, liczne inspiracje Georges Delerue, Johnem Williamsem czy Jerry Goldsmithem można w jego twórczości usłyszeć, niemniej jednak jego muzyczny głos, choć zbudowany po części na osiągnięciach klasyków gatunku, przedstawia się unikalnie i świeżo. Desplat wypracował sobie bardzo oryginalny styl – jak sam mówi: Gdy po raz pierwszy oglądam film, nie myślę o melodiach, tylko o barwach. Zanim znajdę strukturę i kształt motywu dla konkretnej sceny, myślę, jak powinna brzmieć orkiestra. Jakiej tekstury dany film potrzebuje.”.
I na koniec jego własne podsumowanie swojego programu artystycznego: Głównym celem jest pisać muzykę, która dotyczy filmu, ale potrafi się sama obronić. Nie chcę być maszyną piszącą nuty.
Nagrody:
- Oscar:
- 2015 – The Grand Budapest Hotel
- Cezar:
- 2013 – De rouille et d’os
- 2011 – The Ghost Writer
- 2006 – De Battre Mon Coeur s’est Arrete
- Etoiles d’Or:
- 2006 – De Battre Mon Coeur s’est Arrete
- Złoty Glob:
- 2006 – The Painted Veil
- BAFTA:
- 2015 – The Grand Budapest Hotel
- 2011 – The King’s Speech
- Grammy:
- 2015 – The Grand Budapest Hotel
- 2012 – The King’s Speech
- Satellite Award:
- 2012 – Argo
- Los Angeles Film Critics Association Awards:
- 2010 – The Ghost Writer
- 2006 – The Painted Veil, The Queen
- Złoty Niedźwiedź:
- 2005 – De Battre Mon Coeur s’est Arrete
- Europejska Nagroda Filmowa:
- 2010 – The Ghost Writer
- Golden Horse Film Award:
- 2007 – Lust, Caution
- Filmmuza – nagroda portalu Filmmusic.pl:
- 2014 – kompozytor roku
- 2012 – kompozytor roku
- 2010 – The Ghost Writer; kompozytor roku
- 2009 – kompozytor roku
- 2007 – Lust, Caution (utwór roku: „Wong Chia Chi’s Theme”); kompozytor roku
Nominacje:
- Oscar:
- 2015 – The Imitation Game
- 2014 – Philomena
- 2013 – Argo
- 2011 – The King’s Speech
- 2010 – Fantastic Mr. Fox
- 2009 – The Curious Case of Benjamin Button
- 2006 – The Queen
- Złoty Glob
- 2016 – The Danish Girl
- 2015 – The Imitation Game
- 2013 – Argo
- 2011 – The King’s Speech
- 2009 – The Curious Case of Benjamin Button
- 2006 – Syriana
- 2004 – Girl with a Pearl Earring
- BAFTA:
- 2013 – Argo
- 2010 – Fantastic Mr. Fox
- 2007 – The Queen
- 2004 – Girl with a Pearl Earring
- Cezar:
- 2014 – La Vénus à la fourrure
- 2010 – Un prophète
- 2008 – L’ennemi intime
- 2002 – Sur Mes Levres
- 1997 – Un Heros Tres Discret
- Saturn:
- 2009 – The Curious Case of Benjamin Button
- Grammy:
- 2016 – The Imitation Game
- 2014 – Argo; Zero Dark Thirty
- 2012 – Harry Potter and the Deathly Hallows: Part II
- 2010 – The Curious Case of Benjamin Button
- Chicago Film Critics Association Awards:
- 2006 – The Queen
- Europejska Nagroda Filmowa:
- 2009 – Coco Avant Chanel
- 2004 – Girl with a Pearl Earring
- Annie Awards:
- 2017 – The Secret Life of Pets
- 2013 – Rise of the Guardians
- Online Film Critics Society Awards:
- 2005 – Birth
- Satellite Award:
- 2015 – The Danish Girl
- 2014 – The Imitation Game
- 2013 – Philomena
- 2011 – Harry Potter and the Deathly Hallows: Part II
- 2010 – Harry Potter and the Deathly Hallows: Part I
- Filmmuza – nagroda portalu Filmmusic.pl:
- 2014 – The Grand Budapest Hotel; The Imitation Game (utwór roku „The Imitation Game”)
- 2012 – Rise of the Guardians
- 2011 – The Ides of March (utwór roku: „The Candidate”)
- 2010 – The Ghost Writer (utwór roku: „The Truth About Ruth”)
- 2008 – The Curious Case of Benjamin Button
- 2007 – Lust, Caution
