Urodzony w holenderskiej miejscowości Bussum, Ernst Reijseger już w wieku siedmiu lat podjął naukę gry na wiolonczeli. Mając piętnaście lat rozpoczął koncertowanie jako wiolonczelista/improwizator. W 1974 roku, wskutek rady swojej nauczycielki, Reijseger porzucił naukę w amsterdamskim konserwatorium, poszukując własnej ścieżki rozwoju artystycznego.
Artysta na przestrzeni lat dał mnóstwo koncertów solowych i zespołowych. Na potrzeby tych pierwszych używa cztero i pięciostrunowej wiolonczeli. Reijseger koncertował z wieloma wybitnymi muzykami, brał również udział w różnych ciekawych przedsięwzięciach, jak np. projekt jazzowej orkiestry Metropool Orkest poświęcony muzyce filmowej Ennio Morricone. Nadto artysta nagrywał na potrzeby radia, widowisk tanecznych i teatralnych, a także komponował własną muzykę kameralną i orkiestrową (m.in. koncert na wiolonczelę i orkiestrę symfoniczną, trzyczęściowy koncert wiolonczelowy, mniejsze utwory na kwartet wiolonczelowy, solowe smyczki, akordeon, fortepian, perkusję i wokal).
Jest laureatem holenderskiej nagrody Boy Edgar, wręczanej za dokonania jazzowe oraz improwizatorskie (nagrodę otrzymał w roku 1985) – wyróżnienie to jest uważane za najbardziej prestiżowe na krajowej scenie jazzowej. Dziesięć lat później Reijseger otrzymał nagrodę Bird Award na holenderskim North Sea Jazz Festival.
W 2004 roku Reijseger spotkał Wernera Herzoga, który zaprosił go do współpracy przy swoich filmach dokumentalnych. Od tego czasu artysta skomponował/zaaranżował muzykę do czterech filmów wybitnego niemieckiego reżysera, napisał też kilka utworów na potrzeby Rescue Dawn. W przedsięwzięciach tych wyczuwalne jest wzajemne zrozumienie obu twórców, zaś refleksyjne, zahaczające o mistycyzm i szeroko czerpiące z muzyki różnych kultur kompozycje i aranże Reijsegera dobrze korespondują z zainteresowaniami dokumentalnymi i intelektualnymi Herzoga. Drugim stałym współpracownikiem Reijsegera jest holenderski reżyser Martijn Maria Smits, autor krótkich, średnich i jednego długiego filmu pełnometrażowego.