Stanley Myers znany jest dziś głównie jako swoisty mentor i nauczyciel, czyli po prostu człowiek, który wprowadził w arkana muzyki filmowej Hansa Zimmera. Byłoby jednak wielką niesprawiedliwością zapamiętanie go tylko z tego powodu. W końcu Myers zilustrował kilkadziesiąt filmów i drugie tyle programów i seriali telewizyjnych. Był nominowany do nagród Saturna i BAFTA, tę drugą w końcu mu przyznano, choć dopiero pośmiertnie. Został nagrodzony na festiwalu w Cannes. Jest też autorem słynnego tematu Cavatina, wypromowanego przez film Łowca Jeleni, w ścieżce dźwiękowej którego wspaniale wygrywał go światowej sławy gitarzysta John Williams (nie mylić ze słynnym kompozytorem).
Myers urodził się w Birmingham w okresie międzywojennym. Uczęszczał do prestiżowej King Edward’s High School w Edgbaston, na przedmieściach swego rodzinnego miasta. Jego pierwszą pracą dla filmu było zilustrowanie krótkometrażowego obrazu Murder Reported pod koniec lat 50. Na początku lat 60. zaczął pracę dla brytyjskiej sieci telewizyjnej. Po zilustrowaniu jednego z odcinków ITV Television Playhouse po kilku latach Stanley Myers zaczął otrzymywać propozycje pisania muzyki do coraz bardziej popularnych filmów i seriali, jak choćby Doctor Who. W późniejszym okresie zilustrował m.in. Honor pułku, sequel Histoire d’O, dobrze znane u nas Wiedźmy (za które był nominowany do nagrody Saturna) czy telewizyjną adaptację conradowskiego Jądra ciemności z Timem Rothem i Johnem Malkovichem. Chętnie współpracował z reżyserem Stephenem Frearsem czy Nico Mastorakisem. W latach 80. wziął pod skrzydła Hansa Zimmera, którego uczył orkiestracji, młody Niemiec zaś pomagał Myersowi głównie przy partiach na syntezatory. Ich pierwszym wspólnym projektem byla Fucha (Moonlighting), dramat w reżyserii Jerzego Skolimowskiego.
Muzyka Myersa była często bardzo ilustracyjna, atmosferyczna, mało melodyjna, oparta o duże ilości underscore. Nie dziwi więc, że tak naprawdę jedynym znanym tematem Anglika pozostaje ciągle wspomniana już Cavatina. Warto przy okazji zauważyć, że utwór ten nie powstał do filmu The Deer Hunter, lecz został napisany do 8 lat wcześniejszego kryminału Dziewczyna z laską (The Walking Stick), jednak to właśnie Łowca Jeleni tak bardzo rozpropagował ten kawałek, używany później jeszcze w innych obrazach i chętnie nagrywany przez gitarzystów.
Stanley Myers zmarł na raka w wieku 60 lat, w londyńskiej dzielnicy Chelsea.
NAGRODY:
BAFTA:
Nagroda na festiwalu w Cannes:
NOMINACJE:
Saturn:
BAFTA:
